zaterdag 29 maart 2008

Paard



Hij wordt bereden door Anky van Grunsven, en hij heet (wat een prachtige naam!!!) IPS Salinero.
Het is zaterdagmiddag. ik geniet van mijn dag. Van mijn weekend. naar Guppyzwemmen geweest van Naomi, boodschappen gedaan, weer veel te veel meegenomen wat ik lekker vind, zoals chinese kool en paksoi en paprika, en biologische eieren (!!!), langs de videotheek gegaan en een paar weekfilms meegenomen.
En dan vind ik het zo heerlijk om in huis allemaal dingen te doen, een beetje huishouden, een beetje surfen op internet, wat schrijven, ik heb allerlei schriftjes voor verschillende onderwerpen. Want ondanks dat er een pc bestaat, waar je de dingen zo in kan toetsen en voor eeuwig bewaren, schrijf ik heel graag gewoon met een pen op een stuk papier.
Het gevoel is geweldig namelijk.
En ik zat even op mijn rode bankje en de tv stond aan, op nederland 1, de NOS. En daar zag ik het!
De elegantie, de sierlijke kracht van dat paard, hij glansde in de zon of het licht en Anky bereed hem vol respect vond ik. Wat een prachtige combinatie van sierlijkheid en kracht, van natuurlijke schoonheid met door mensen geënsceneerde kunst.
IPS Salinero, hij bewoog als een God, zijn glans was nu al verdiend. Het ritme van zijn bewegingen maaken de dans als een euforie. Schielijk keek hij af en toe op, terwijl het schoonrijden maakte dat hij nederig zijn hoofd omlaag had. Dit paard had karakter en keek, hij had een eigen wil, en deed wat er gevraagd werd omdat hij het zelf ook wilde.
Ik zag hem de wissel doen, het gemak waarmee hij versprong, ik kreeg kippevel en tranen in mijn ogen van ontroering bij de aanblik.
IPS Salinero moet gevoeld hebben hoe deze samenwerking tussen een mens en hemzelf moest zijn.
Ik zoek net op Youtube een filmpje over hen beiden, en ik kom bij de “Jumping Amsterdam 2008 Jumping Amsterdam 2008”.
Salinero is ook weer zo mooi. De samensmelting van ruiter en paard geeft me kippevel. Ik hou van wat ik zie, op de muziek van Wibi Soerjadi.

Hoe krijg je het voor elkaar om een paard zoiets te laten doen, een paard heeft zoveel eigen wil, en dit paard had er zoveel plezier in om te deze passen te maken.
Ik ben er echt helemaal stil van.
Anky en Salinero: gefeliciteerd!
*

Geen opmerkingen:

Een reactie posten