Hoofdstuk TWAALF

Ineens sloeg de deur dicht, en mepte de jongens met veel kracht naar binnen. Het rook er heel erg muf en de jongens hapten naar adem. Een koude windvlaag zorgde ervoor dat hun nekharen recht overeind kwamen te staan.
Een schorre stem fluisterde in hun oren: "Regel acht! Regel acht!!"
De andere vier zaten als vastgenageld op hun stoel en keken verschrikt naar de deur die dicht was geklapt achter Thomas en DJ. Wat nu????
Sophie en Alaïs keken elkaar aan, ze dachten het zelfde, hun vriendjes waren achter die deur verdwenen, en dat was geen goed teken, bij Thomas en DJ voelden ze zich altijd wat zekerder als er enge dingen waren en het koude zweet liep nu langs hun rug. Het huilen stond hen nader dan het lachen, het liefst wilden ze hun vriendjes achterna, maar wat als de deur niet meer open wou, wat moesten ze dan doen. Sophie en Alaïs hadden allang geen trek meer in het eten, ze keken de anderen aan. "Wat zullen we nu doen" vroeg Sophie en keek naar de anderen.