Je wordt bespied en je weet het niet

Big Brother is watching you

Vandaag werd er weer een artikel geplaatst over iemand die vrouwen op de wc zou hebben gefilmd, onder het mom dat ze in de gaten gehouden zouden worden om te ontdekken of ze ook drugs gebruikten. In sommige gebieden, bijvoorbeeld in Rotterdam en elders ook, hangen camera’s in de straten hoog aan de lantaarns of aan de gevels, om in de gaten te houden of er een kraak wordt gezet of geweld wordt gepleegd. Natuurlijk is alles een actie als mosterd na de maaltijd, want wat heb je er aan om iemand op te pakken als het slachtoffer al gevallen is. Oh ja, dat dan weer wel, ze moeten opgepakt worden, en oh zeker weten, voor het gevoel van het slachttoffer, betrokkenen en familie is het heel belangrijk om te weten dat de dader niet meer op vrije voeten loopt, maar nog steeds is het leed al geleden. Niks preventiefs dus, en altijd om straf te geven.

Elke ouder hoort dat het beter is om te voorkomen dan te genezen, maar dat moeten we in onze maatschappij nog doorvoeren.

Dan over Big Brother, dat is Google en aanverwanten. De USA dus, want reken maar dat je gegevens voor de overheid …….

Blaffende honden bijten niet

Het wordt me meer en meer duidelijk, dat al dat grove taalgebruik en het afgeven op mensen en groepen, een teken van onmacht is. Een tijdje geleden is er een tweet van een medetwitteraar die meent dat feministen een soort hardlopers waren die liever in een rolstoel hadden gezeten. Allereerst vraag ik me dan af, waar “out of the blue” deze gedachte vandaan kwam. Er was in mijn gezichtsveld geen discussie gaande die deze richting opging. Aan de andere kant worden er wel meer opmerkingen en statements getweet, die kant nog wal slaan en die veel gevolg opleveren. Als je niet lacht wensen ze je een rotje in je kut (excusez le mot). Het was aan mijn adres. Ik ben afgehaakt bij die discussie. Misschien niet de juiste actie mijnerzijds, maar ik wist echt niks meer te zeggen, het was gewoon vuilbekkerij, het ging nergens meer over en waar zal ik dan op antwoorden.

Wat ik wel begrijp is dat ik als aankomend politicus  ..

Verwijzen naar andere blogs

Ik schrijf hier niet meer zo veel, maar ben zeker niet gestopt met schrijven, lees blogs op Joost

tot daar !!!

Joost blogt

Joost blogt, want Joost mag het weten, en het zal een keer tijd worden dat er wat van gezegd wordt. Van het geneuzel van sommige bashers, die ik ook op twitter volg of lees en die ik op de verschillende sites bespeur, met nogal onbehoorlijke taal. Ze maken elkaar en anderen af als een stelletje kleine jongetjes, zoals vroeger in de kleuterklas, waar het jongetje dat thuis ’s nachts nog in zijn bed plaste, overdag op school de rest van de klas tiranniseerde. Sip is het wel, maar overduidelijk dat deze groep bloggers, waar wij als Joost een weerwoord op willen zijn, alleen maar over poep en plas kan praten, ja heus. Verder heeft er een zijn tweets protected, want natuurlijk wil hij de controle niet verliezen over wie hem zou kunnen gaan volgen.

Ik zet de bewuste tweet er even bij, ik noem geen namen, misschien weet je wel al over wie of wat voor mensen ik het heb.

We willen een ander geluid laten horen. We gaan elkaar niet meer afmaken. De situatie in Nederland vraagt om serieuzere dingen, dan kapotbloggen.

To be continued op http://joost-maghetweten.blogspot.com/

 

GroenLinks legt met simpele rekensommen de bezuinigingen uit

“De VVD legt de prijs voor de economische crisis bij de eigen kiezers; de gewone hardwerkende mensen.” Dat zeggen GroenLinks-lijsttrekker Femke Halsema en GroenLinks-Kamerlid Jolande Sap vandaag in een opiniestuk in de Volkskrant. GroenLinks toont met simpele rekensommen aan dat een gezin met één modaal inkomen er 9% op achteruit gaat als de VVD-plannen worden uitgevoerd. De hogere inkomens gaan erop vooruit bij de VVD.

“Met de plannen van de VVD krijgt Nederland een Amerikaanse vechteconomie, waarbij de maatschappelijke tegenstellingen snel verscherpen en mensen met een modaal en minimuminkomen het hoofd nauwelijks nog boven water kunnen houden”, zegt Halsema.

Zo verlaagt de VVD de belastingen, maar dat levert een doorsnee gezin weinig op. Het afschaffen van heffingskortingen en het kindgebonden budget en het flink bezuinigen op de zorgtoeslag zorgen ervoor dat hun inkomsten alsnog dalen.

Lees hier verder http://tinyurl.com/33pqsor

 

Angst is een grondslag voor armoede

Angst is een grondslag voor armoede.

Dat twitterde ik vandaag, nadat ik een stukje had gezien van de docu van Paul Rosenmuller op ned 2 op zondag 9 mei. Er waren opnames van het proces, althans door vragen van Paul aan inwoners rond het Victoriameer, het proces van hoe men steeds minder overhield en binnenkreeg om van te leven, het proces van hoe er steeds minder vis was om van te leven, om te verkopen, om het gezin en zich zelf van te onderhouden. Waar het me niet om gaat is het milieu, de wijze van vissen, en dat begreep ik ook uit de docu dat het daar niet om ging. Ik moet nog kijken wat de recensie van de uitzending is. Het enige dat ik meekreeg was dat Paul de mensen interviewde. Er was sprake van ziekte, HIV/Aids, doordat veel van de vissers de ziekte opliepen door buitenechtelijke relaties en ook hun vrouwen besmetten. Een vrouw vertelde, met lege reeds gestorven ogen, geen licht, geen sprankje hoop in haar ogen. Zij vertelde over haar opgroeiende kinderen die elders woonden en schoolgaand, haar kinderen voor wie zijn geen schooluniformen kon kopen, omdat zij niets meer bezat. Ziek en met HIV/Aids besmet verbleef zij in een ziekenhuis, ver van haar kinderen. In de wetenschap dat haar man thuis zat, geen werk, geen bezigheden, geen puf meer in zijn leven, armoede. En ziekte.

De verveling, het je staande houden maakt vaak dat je dingen doet die niet goed voor je zijn. Soms zit het gewoon in je om buiten de pot te piesen, maar gedreven door de wetenschap dat je niemand iets te bieden hebt, kan het voorkomen, ik formuleer voorzichtig, omdat het geen wetenschappelijk onderzoek betreft, kan het voorkomen dat je je laat gelden. Dat je een buitenvrouw hebt, dat je met andere, meer dan een, vrouwen naar bed gaat. HIV/Aids komt er heel veel voor, zo begreep ik. De mannen gebruiken geen condoom. Waarom zou je, je hebt niets, dus heb je ook niets te verliezen. Dat is armoede. Dat is armoede in de ergste vorm.

Armoede. De mannen gaan vreemd, zij hebben sex met andere vrouwen, voor geld. Gedwongen sex, niet door verkrachting perse, maar omdat de vrouwen geld krijgen voor het verkopen van hun lichaam. Zodat zij eten kunnen kopen voor hun kinderen. Het mes snijdt naar twee kanten, zo triest als dat is. Maar de risico's hebben zij allen niet ingezien, en het is zo moeilijk te stoppen. Het patroon, het proces van deze armoede, met nauwelijks een uitweg hieruit. Misschien ook mede door het onbegrip, dat Paul Rosenmuller tracht weg te nemen door deze docu. Maar ik vertel hier alleen mijn mening.

De vrouwen ondergaan, hoe je het ook wendt of keert, je kinderen wil je niet zien lijden, je wil hen eten geven, hier in West Europa gaan ouders ook heel ver door kinderen alle nieuwste gadgets te geven, omdat het zo moeilijk beslissen is, waar je stopt met iets te doen dat uiteindelijk niet goed is. Hoewel ik van mening ben dat de keuze hier makkelijker gemaakt is.

De vrouwen daar ondergaan, geld betekent eten voor je kinderen. En dan besef je ineens dat je ziek bent, dat iemand je vertelt dat je HIV/Aids hebt, dat je leven eindig is, wachtend op ziekworden van de ziekte die je hebt. Dan besef je ineens dat je naar een ziekenhuis moet, niet vlakbij, maar in een andere plaats ver van je kinderen. Dan besef je dat je man zich niet wil laten testen, uit angst voor de angst, de angst om ook ziek te zijn. En er gebeurt niets, het is uitzichtloos, want hij weet niet wat hij moet doen. Hij heeft niets om te doen, hij heeft niets om iets mee te doen.

Dat is mijn betoog. De claim zoals iemand me schreef voor de uitspraak "angst ligt – mede - ten grondslag aan armoede".

Ik kan wel verder gaan, want ik mag er dan graag over filosoferen, hoe het doorwerkt. HBoe zou het voor mij zijn, als ik me gedwongen voel me te conformeren aan iets waar ik niet achter sta. Ik kan daar een voorbeeld van geven, een klein voorbeeld, want ik ben in de luxe positie dat ik in Nederland woon, en kan terugvallen op het sociale systeem hier (wat niet deugt, maar dat terzijde). Toen ik ging scheiden wilde ik niet al te lang in de bijstand blijven, ik zocht werk en ik vond werk binnen korte tijd. Kindertjes nog klein, we spreken over 1985. Ik kwam te werken in de magazijnen van een speelgoeddistributeur hier te lande, iets met Toys in de naam. Er waren twee gebeurtenissen, die mij in angst konden brengen om mijn baan. Want als je drie kids hebt te onderhouden, is het beter om je baan te houden. Een voorval was dat ik tegen oorlogsspeelgoed ben. Ik werkte in het magazijn en diende de orders, de bestllingen van de filialen af te handelen en verzendklaar te maken. Wat ik steevast niet in de rolcontainers voor de filialen deed was oorlogsspeelgoed. Ja, ik ga daar best ver in, maar ja, ik deed het dus echt niet. Dat stond niet goed op mijn  staat van dienst toen ze er achter kwamen. Ik werd weggepromoveerd naar een andere afdeling. De magazijnbaas wilde me wel op kantoor, dan kon ik zijn persoonlijke assistente worden, de administatie doen, de vakantiedagen, ziek- en verzuimmeldingen bij houden en koffie voor hem halen. En meer, ik mocht met hem mee naar de filialen op werkbezoek, ik zag het wel zitten toen hij me dat voorstelde, dat was een snelle promotie, dacht ik ... Op de terugweg van een werkbezoek wilde de baas nog even ergens wat drinken, ik bestelde water. Hij schoof wat dichter naar me toe, ik mocht hem wel bij zijn voornaam noemen, zijn hand verdwaalde naar mijn bovenbeen. Uit angst om mijn baan te verliezen.......... , heb ik toch maar bedankt en hem verzocht zo snel mogelijk naar de zaak te gaan. De volgende dag werkte ik er niet meer.

Weet je, dit is nog maar een voorbeeld, van wat angst kan doen. Angst is voor vele dingen niet goed, maar mijn opmerking was echt naar aanleiding van bovenstaande voorbeelden. Angst zoals dat ten grondlag kan liggen aan armoede. Mijns inziens de ergste vorm van armoede.

 

 

http://rotterdamcafe.webs.com/

 

 

 

Burgerinitiatief Nederland krijgt nieuwe energie!

In de laatste maanden hebben milieu- en energiewerkgroepen van alle
politieke partijen gezamenlijk gewerkt aan een stuk over de toekomst van
de Nederlandse energievoorziening. De uitkomsten waren radikaal.
Radikaal anders dan het huidige regeringsbeleid, radikaal breed
gedragen, want opgesteld door leden van alle partijen. (zie voor meer
informatie www.duurzaamheidsoverleg.nl )

Naar aanleiding van dit werk is een burgerinitiatief gestart. Wij roepen
de regering op om de resultaten van ons klimaatoverleg in de Tweede
Kamer te bespreken en een veel verdergaande energievisie te ontwikkelen.
 (zie persbericht hier onder)

Jullie steun is nodig! Ga daarom naar
www.nederlandkrijgtnieuweenergie.nl en ondersteun het initiatief. 40000
handtekeningen zijn nodig, maar meer mag ook. Mobiliseer daarom ook je
vrienden, familie en collega's!

--- P E R S B E R I C H T ---

Partijoverschrijdend initiatief: “Alle energie in Nederland in 2050
hernieuwbaar”

Utrecht, 18 april 2010 - Nederland kan en moet voor 2050 volledig zijn
overstapt op hernieuwbare energie zoals wind- en zonne-energie. Dat is
de inzet van het nieuwe burgerinitiatief dat vandaag is gestart door
leden van partijcommissies voor duurzame ontwikkeling van CDA,
ChristenUnie, D66, GroenLinks, PvdA, SGP en VVD. Een opmerkelijke
samenwerking in tijden dat politieke partijen zich vooral tegen elkaar
afzetten.

De belangrijkste boodschap van het burgerinitiatief: de omslag naar 100%
hernieuwbare energie voor 2050 is haalbaar, noodzakelijk en wenselijk.
Die omslag is noodzakelijk, omdat bij ongewijzigd beleid ons leefmilieu
sterk vervuild raakt, energieprijzen zullen stijgen we eerder in
economische recessies terecht zullen komen. De omslag is ook wenselijk,
omdat dit grote kansen biedt voor onze internationale
concurrentiepositie en werkgelegenheid en we onafhankelijk worden van
instabiele regio’s in de wereld. Het burgerinitiatief volgt op de
recente publicatie van het voorstel Nederland krijgt nieuwe energie door
de samenwerkende partijcommissies.

Steunbetuigingen

Iedere burger die dit initiatief steunt, en dus ook vindt dat het
huidige energiebeleid van de overheid onvoldoende is, kan zijn digitale
handtekening zetten op  www.NederlandKrijgtNieuweEnergie.nl. Doel van
het burgerinitiatief is om minimaal 40.000 steunbetuigingen te
verzamelen. Daarmee kan dit partijoverstijgende voorstel na de
verkiezingen van 9 juni worden voorgelegd aan de nieuw gekozen Tweede
Kamer, ter openbare bespreking en besluitvorming. Inmiddels steunen
brancheorganisaties als UNETO-VNI, EVO,  CleanTech Holland en
NLingenieurs het voorstel.

Constructieve nationale dialoog

De initiatiefnemers van het burgerinitiatief zien de oude tegenstelling
tussen ecologie en economie als een schijntegenstelling; alle partijen,
burgers en bedrijven willen welvaart en welzijn in de 21e eeuw. Daarom
willen ze een constructieve nationale dialoog over de Nederlandse
energievoorziening, in plaats van de vaak gefragmenteerde en verhitte
discussies over energie binnen en buiten hun partijen. Door het
formuleren van een nationale doelstelling van 100% hernieuwbare energie
in 2050 kunnen volgens de initiatiefnemers de discussies over gevoelige
subthema’s, zoals nieuwbouw van kolencentrales, afvang en opslag van CO2
en kernenergie, een stuk effectiever gevoerd worden.

Naast dit burgerinitiatief zullen de partijcommissies de komende weken
in debat gaan met de  samenleving en bedrijfsleven over de toekomst van
de Nederlandse energievoorziening. Zo zijn er binnenkort online
discussies op www.denationaledialoog.nl. Verder zijn er de komende weken
in het Academiegebouw van de Universiteit Utrecht discussieavonden
waarin onder meer Herman Wijffels, Jan Terlouw en Roel in ’t Veld in
debat gaan met elkaar en met energieredacteuren van diverse landelijke
kranten. Op 1 juni vindt een afsluitend verkiezingsdebat plaats in de
Oude Tweede Kamer.

--------

Kijk ook op www.NederlandkrijgtNieuweEnergie.nl

De voedselbank

Voedselbankbezoek

Toen mijn kids klein waren was ik vrijwilliger bij de Zonnebloem, dan bezocht ik wekelijks iemand die niet naar buiten kan, en collecteerde ik jaarlijks voor de nierstichting en voor de hartstichting, ook was ik vrijwilliger bij de capelse verpleeghuizen, en bestuurslid van de peuterspeelgroep, oudercommissielid op de lagere school en leesmoeder, en nog wel wat dingetjes.

Toen de kids het huis al uit waren, ben ik collectant gebleven, ook toen ik in Drenthe woonde. In de periode dat ik in de omgeving van Arnhem woonde heb ik me aangemeld bij de Buddyzorg Gelderland. Ik kwam in contact met de daklozen opvang en verslaafdenzorg. En vanuit de buddyzorg bezocht ik wekelijks een 'client', die door persoonlijke omstandigheden buiten de maatschappij dreigde te vallen door ziekte. De buddyzorg voorziet er in dat mensen door een buddy geholpen worden om naar buiten te gaan, om contact te houden buitenshuis, om eens te kunnen praten over hun ziekte, anders dan met een hulpverlener in de reguliere zin.

Waarom ik dit vertel? Om duidelijk te maken dat ik altijd vrijwilligerswerk heb gedaan, en niet nu ineens pas wat van me laat horen. Ik wil er graag over vertellen, dat dan weer wel.

Al tijden wil ik helpen bij de voedselbank, helpen inpakken en weten hoe het in elkaar zit, heel dat voedselbankgebeuren. Maar omdat ik overdag werkte, kon ik niet als vrijwilliger aan de slag, ik had contact opgenomen, maar alle activiteiten vinden overdag plaats.

Nu ben ik zelf zonder werk en ik heb me aangemeld. Afgelopen donderdag ben ik voor het eerst gegaan. Er zijn heel wat voedselbanken in Nederland. Er zijn 8 regio's, met 120 vestigingen. Ik ging naar de vestiging aan de Keileweg in Rotterdam.

Ik had contact opgenomen en was van harte welkom om mijn handen te laten wapperen. Met de bus en metro toog ik naar het Marconiplein en liep het laatste stuk. Daar kwam ik bij een grote loods en het was er al een drukte van belang. Allerlei mensen kwamen aangelopen en zaten er al te wachten op het startsein. Anderen waren bezig met de voorbereidingen om de lopende band en de artikelen en kratten voor het inpakken van de pakketten klaar te zettenen. Heftrucks reden af en aan. Ik moest me melden bij Willem en die vertelde me waar ik terecht kon, om mijn jas op te hangen, mijn tas, die een onhandig iets bleek, ergens onder te brengen, en een kop koffie met de andere vrijwilligers te drinken.

Alle laagjes van de bevolking waren vertegenwoordigd, mensen zoals jij en ik, dat stemde me vrolijk, dus de ene hand wast wel degelijk de andere, om de uitdrukking te gebruiken. We zijn op de wereld om elkaar te helpen. En dat was dus ook zo.

Toen werd het startsein gegeven, en liepen we allemaal naar de lopende band, een eenvoudige band, niks mechanisch, maar met van die rollen waar kraten overheen geschoven kunnen worden. Links en rechts naast de band, zie de foto's, stelden we ons op, an achter ons de pallets met goederen. Aan het begin van de band, werd een krat op de band gezet, en het eerste artikel in het krat gedaan, en zo verder, de krat kwam bij mij en ik moest blikjes soep in het krat doen, zo had ieder een ander artikel. Achter mij werd steeds mijn voorraad aangevuld, die ik dan in de kratten deed. Vele handen maakten licht werk. Het gaf me een overweldigd gevoel, zovelen die allemaal hier de kratten kwamen helpen vullen. Ik maakte praatjes, en kwam dingen te weten, om elf uur zou er pauze zijn en men verwachtte om 13 uur klaar te zijn.

In de kratten werden flessen vruchtensap gedaan, blikjes soep, tometenketchup, brood, dreumesmelk, toetjes, pakjes poeder voor pudding, halvarine, sla, tomaatjes, thee, ontbijtkoek, gewoon allerlei dagelijkse dingen.

Er was een vrouw van rond de 40, zij kwam hier al een tijdje, ze zat ook zonder werk, en wilde altijd al helpen. En er was een echtpaar dat al met pensioen was, ze hadden het zelf niet nodig, maar wilden gewoon iets goeds doen. Er was een vrouw die in de zorg had gewerkt, en was stuk gelopen op de reguliere voorzieningen, ze had het zo ontzettend naar haar zin bij de voedselbank, ze had haar heftruckdiploma hier gehaald en wilde eigenlijk niet meer aan de slag in de zorg. Maar het uwv had zo haar regels.

En dan ik, zelf nu in de ww, en iemand die gewoon haar handen altijd wil laten wapperen op alle mogelijke manieren.

Ik sprak met de mensen die het organiseren en maakte kennis met de zus van Setkin Sies, politicus van de ChristenUnie in Rotterdam. De zus, Assilla Sies, vertelde dat als ik meer wilde weten, dat ik dan toch echt bij haar moeder moest zijn. Ik wist al dat Clara Sies en haar man Sjaak de voedselbank in Nederland leven hadden ingeblazen. Na afloop van de werkzaamheden zou ik een gesprek met haar krijgen.

Het was een gezellige boel, iedereen was aardig en waren ondanks de hoge werkdruk geen onvertogen woorden. Behulpzaamheid en tolerantie stonden hier hoog in het vaandel. En dat in een grote groep van mensen van allerlei pluimage en kleur en afkomst.

Tijdens het koffiedrinken, kwam iemand vertellen dat er getrakteerd werd op caramels, een knul, haar zoontje van 11 was jarig. Hij stond daar zo blij erbij. Helemaal gewend aan al die mensen, en vierkant achter heel het fenomeen van wat de voedselbank betekent, dat was duidelijk. Zijn moeder was iemand van de leiding.

Na de koffie gingen we verder, en tegen enen waren we inderdaad klaar. Er klonk een sein, een soort toeter, er werd geklapt en geroepen. Aan het einde van de band ging Willem staan en hij riep dat we 2660 kratten hadden ingepakt in die vier uur dat we bezig waren. Geweldig. Ik kreeg er kippenvel van en voelde me trots, we juichten allemaal. In een mum van tijd veranderde de groep, men keerde zich om en er werd opgeruimd, schoongemaakt, karton kleingemaakt en in rolcontainers gedaan, de kratten opgestapeld, de vloer geveegd, wat een samenwerking zonder taakverdeling. Gaaf, iedereen pakte gewoon aan.

Daarna ging ik mee met Arjan, omdat ik een gesprek had gevraagd met Clara, hij bracht me naar de andere loods, waar ook nonfood opgeslagen stond. Dat werd op andere momenten ingepakt. Het is wel een bedrijf dat alle werkdagen van de week operationeel is.

 

Maar daar over later meer.

 

Kleine meisjes alleen op pad

Kleine meisjes alleen op pad

 

Ik kwam terug van mijn cursusdag in het midden van het land, ik reisde met de trein en aangekomen in mijn woonplaats, wachtte ik op de bus om naar huis te gaan. Twee kleine meisjes liepen een beetje te banjeren, ik schatte ze een jaar of 9 hooguit 10 jaar. Het ene meisje leek me een beetje meer bijdehand dan de andere, die zelfs een beetje geplaagd werd.

“Neehee, we gaan met de tram”zei het bijdehandste meisje. En het andere meisje volgde trouw, ze staken de straat over en maakten geen haast.

Toen kwamen ze weer terug en bleven bij mij toch op de bus wachten. Ze spraken tegen elkaar, dat ze met bus 48 moesten, maar dat dat bus 33 was en dat je daar en daar kwam met die bus. Toen mijn bus kwam, stapten ze ook in. Ze vertelden nog waar ze naar toe wilden tegen de buschauffeuse, toen ze met hun abonnement incheckten.

Maar de bussen 48 en 33 gaan hele andere kanten op, dus dat was best vreemd. Ze gingen achterin de bus zitten, stil naast elkaar.

Ik ging even bij de buschauffeuse staan en vertelde wat ik allemaal dacht. Over dat ze, zoals het leek, een beetje aan het zwerven waren, van hier naar daar met hun abonnement. En dat ze eerst van plan waren een heel andere bus te nemen en vervolgens de tram, en dan nu uiteindelijk deze bus.

De chauffeuse nam contact op met haar thuisbasis via hun oproepsysteem. Ze vond het ook wel vreemd, zulke jonge meisjes op dat tijdstip op stap.

Bij de brug moesten we wachten, de chauffeuse vertelde dat aan de overige reizigers. Die vonden het best als het maar niet te lang zou duren. En even later kwam er politie, die ondervroeg de meisjes. De ene zei dat ze 12 jaar was en klein voor haar leeftijd, en de andere was 10 jaar. De oudste logeerde bij de ander, zo vertelden ze, en ze moesten daar en daar naar toe. Maar die straat was heel ergens anders. De politie ging weer weg, maar zei dat ze de bus wel even zouden blijven volgen tot de meisjes waren waar ze naar toe gingen.

De bus reed verder en moest stoppen bij de volgende halte, en raad eens? De beide meisjes stapten uit.

Gelukkig stopte de politie meteen naast hen. Wat er verder gebeurde weet ik echt niet, en het kan zijn dat er verder niets aan de hand was, dat ik voorbarig was en de buschauffeuse met mij en de politie ook. Maar ik ben van alle verhalen van de afgelopen tijd zo geschrokken, de verhalen over wat er met jonge kinderen allemaal wordt uitgespookt, dat ik dit toch wilde delen en aanzwengelen en er iets mee doen. Want dat deze kleine meisjes op dat tijdstip een risico liepen daar was iedereen het met mij over eens.

Wat ik me afvraag is, hoe we de verantwoordelijkheid weer terug kunnen brengen, naar ouders en verzorgers, naar omgeving, naar familie en buren. Naar mensen zoals ik en de buschauffeuse. Hoe kunnen we weer een wereld maken, waarin wij voor elkaar willen, mogen en kunnen zorgen. Waarin we van elkaar houden om wie en wat we zijn: MENSEN MET ELKAAR.

 

 

Oproep van Greenpeace om Nestlé te laten stoppen om palmolie te gebruiken

Oproep van Greenpeace om Nestlé te laten stoppen om palmolie te gebruiken http://www.greenpeace.nl/news/kitkat-bedreigt-bestaan-orang

Nestlé gebruikt palmolie waarvoor de laatste oerbossen van Indonesië worden vernietigd voor producten zoals KitKat. Niet alleen een ramp voor het klimaat, maar Nestlé is hiermee ook medeverantwoordelijk voor het uitsterven van de ernstig bedreigde orang-oetan. We roepen Nestlé op om te stoppen met het gebruik van deze palmolie en zich hard te maken voor een volledige stop op verdere ontbossing voor palmolieplantages. Vraag Nestlé to give the orang-oetan a break!

Palmolie is de meest gebruikte plantaardige olie ter wereld en komt voor in tweederde van alle producten in de supermarkt. In Indonesië is de aanleg van nieuwe palmolieplantages de belangrijkste oorzaak van ontbossing. Voor de palmolieproducenten is het heel aantrekkelijk om oerbos te kappen en daar palmolieplantages op te zetten. Zo verdienen ze namelijk aan de verkoop van het hout én aan de palmolie. Maar het oerbos is voorgoed verdwenen.

De razendsnelle ontbossing heeft Indonesië de twijfelachtige eer opgeleverd van een vermelding in het Guiness Book of Records als snelste ontbosser ter wereld. De enorme rijkdom aan planten en dieren wordt hierdoor ernstig bedreigd. De orang-oetan, de apensoort die zo nauw aan ons verwant is, staat zelfs op de rand van uitsterven.

De ontbossing voor palmolie veroorzaakt ook een enorme uitstoot van CO2. Veel van de laatste regenwouden van Indonesië staan op metersdikke lagen plantenresten. In deze zogenaamde veenbodems zijn grote hoeveelheden CO2 opgeslagen. Om de palmolieplantages aan te leggen, wordt het veen drooggelegd en in de brand gestoken. De CO2 die dan vrijkomt, maakt van Indonesië de derde grote uitstoter van broeikasgassen, na China en de VS.

Greenpeace heeft nieuw bewijs waaruit blijkt dat het voedingsmiddelenconcern Nestlé palmolie koopt van bedrijven die betrokken zijn bij illegale ontbossing, de vernietiging van leefgebieden van de orang-oetan en het illegaal aanleggen van plantages op veengronden. Greenpeace heeft het bedrijf de afgelopen jaren al meerdere malen opgeroepen om zijn contracten met deze leveranciers te beëindigen en om een volledige stop op ontbossing te steunen. In tegenstelling tot andere bedrijven zoals Unilever heeft Nestlé tot op heden nog geen gehoor gegeven aan onze oproep.

Bewijs: http://www.greenpeace.nl/reports/caught-red-handed

Palmolie zit in veel verschillende producten: van margarine tot wasmiddel, van soep tot zeep. Het is terug te vinden in maar liefst 60 procent van onze dagelijkse boodschappen.

Ook door het gebruik van palmolie als biobrandstof neemt de vraag toe. Om aan deze groeiende vraag te voldoen, wordt oerbos verwoest voor de aanleg van palmolieplantages. Indonesië en Maleisië leveren 85 procent van de wereldproductie van palmolie. De laatste regenwouden van deze landen staan hierdoor onder extreme druk.
Binnen de Europese Unie is Nederland de belangrijkste importeur. Na bewerking exporteert Nederland een groot deel van de palmolie en producten weer naar andere landen.

Lees verder: http://www.greenpeace.nl/campaigns/oerbossen-2/bedreigingen/palmolie

 

Verkiezingen zijn manipuleerbaar, dat is altijd geweest

Van: Sonja M. Super []
Verzonden: woensdag 10 maart 2010 19:10
Aan: bloggen
Onderwerp: FW: Verkiezingen zijn manipuleerbaar, dat is altijd geweest

Het is uitgekomen wat ik vanmorgen schreef, stukje niet geplaatst

Maar dit is het artikel in AD http://tinyurl.com/yez3kjo

Groetjes, liefs Sonja

 

Van: Sonja M. Super []
Verzonden: woensdag 10 maart 2010 10:18
Aan: [Sonja M. Super>] bloggen
Onderwerp: Verkiezingen zijn manipuleerbaar, dat is altijd geweest

 

Maar wat hier gebeurt is  dat Leefbaar Rotterdam onleefbaar maakt, juist door het gezeur over de stemmen, is een hele hetze ontstaan. PvdA heeft gelijk dat ze de overwinning opstreken toen dat in eerste instantie aan de orde was.

De verdeeldheid wordt in de hand gewerkt door alle media aandacht naar het gezeur. Met mij zijn er zoveel mensen zat van al dat gezeur van de moppercultuur.

Natuurlijk waren er juist zeurders aanwezig daar waar de problemen waren, ja kom nou.

Of hebben er mensen anderen omgekocht, dat kan ook nog, ik zie sommigen overal voor aan, gewoon buiten gaan staan en geld aanbieden, misschien wel onder druk en dan een scene opzetten.

Ik zit er misschien wel helemaal naast, en ik mag dit misschien helemaal niet zeggen, politiek niet correct, denk ik.

Maar behalve dat ik voor een bepaalde kleur kies, wil ik de dingen kunnen zeggen zoals iedereen, op persoonlijke titel.

Want wie probeert nou wie zand in de ogen te strooien?

 

http://www.depers.nl/binnenland/461571/Hertellen-lost-niks-op.html

 

Liefs, Sonja

Aan allemaal en aan de kiezers en stemmers, en iedereen die meeleeft

Aan allemaal die me volgen,

GroenLinks heeft in mijn deelgemeente heeft net niet genoeg stemmen gekregen om twee zetels te kunnen bekleden. Dus dat betekent dat ik niet in de raad kom, ….. deze keer ….

Ik ben wel aangemeld om als burgerraadslid in aanmerking te komen. Dus ik zal toch flink actief mee denken en doen met de deelgemeente.

 

Namasté, zonnige groet, Sonja

 

GroenLinks wentelt kosten niet af op burger

GroenLinks wentelt kosten niet af op burger

Donderdag 25 februari 2010, 12:57u - Femke Halsema belasting

De gemeentelijke lasten in gemeenten waarin GroenLinks onderdeel van het stadsbestuur uitmaakt, zijn gemiddeld lager dan gemeenten die worden bestuurd door een rechts college. Dat blijkt uit een vergelijking van de OZB-tarieven van de verschillende gemeenten op basis van de Volkskrant van vanochtend.

In de tien grootste gemeenten waar GroenLinks de afgelopen vier jaar heeft mee bestuurd, liggen de lokale lasten gemiddeld 33 euro lager dan het landelijk gemiddelde. Ook voor alle gemeenten met GroenLinks in het bestuur (83 gemeenten) liggen de lokale lasten 7 euro onder het landelijk gemiddelde.

Amsterdam

In Amsterdam is de OZB zelfs het laagst van heel Nederland. GroenLinks neemt afstand van de berichtgeving in de Volkskrant, die suggereert dat linkse colleges de lasten bovenmatig snel laten stijgen en vindt de berichtgeving tendentieus. Wel werden de verschillen ten opzichte van andere gemeenten waar de OZB hoger ligt in de afgelopen periode iets kleiner.

Lastenverzwaring

GroenLinks is niet op voorhand tegen elke verhoging van gemeentelijke belastingen. Een lastenverzwaring van enkele tientjes voor de sterkste schouders om daarmee het voorzieningenniveau in stand te houden, is voor GroenLinks acceptabel. Neem het openbaar vervoer. Het Rijk beknibbelde de afgelopen jaren op het stads- en streekvervoer, waardoor lijnen geschrapt dreigen te worden. Een geringe verhoging van de OZB kan dat voorkomen.

 

Volkskrant en Amstelveens dagblad http://www.echo.nl/an-an/verkiezingen/ingezonden/992844/groenlinks.wentelt.kosten.niet.af.op.burger/

 

Tweedekamerlid Mariko Peters voert campagne in Rotterdam: Bijeenkomst 'Ook in crisistijd bezuinigt GroenLinks niet op cultuurbeleid'

PERSUITNODIGING

 

Bijeenkomst ‘Ook in crisistijd bezuinigt GroenLinks niet op cultuurbeleid’

Tweedekamerlid Mariko Peters voert campagne in Rotterdam

 

Vrijdag a.s. presenteert GroenLinks haar plannen voor kunst en cultuur in de komende vier jaar. Onder het motto 'Ook in crisistijd bezuinigt GroenLinks niet op cultuurbeleid'. Daarin geven cultuurwethouder Rik Grashoff en lijsttrekker Arno Bonte aan hoe ze ook in tijden van bezuinigingen de culturele sector willen laten bloeien. Tweede Kamerlid Mariko Peters zal aangeven hoe ze Rotterdam daarbij ondersteunt.

Kunst en cultuursubsidies staan onder vuur. Meer dan op andere beleidsterreinen speelt de vraag naar de legitimiteit van de subsidies een rol. Met het huidige rechtspopulistische politieke klimaat dreigt een ernstige kaalslag in de sector. Kunst en cultuur worden gezien als luxeproducten voor een beperkte groep. Kunstenaars worden (bijvoorbeeld in het programma van Leefbaar Rotterdam) letterlijk afgebeeld als subsidieslurpers.

GroenLinks Rotterdam neemt stelling tegen deze ontwikkelingKunst en cultuur geven het leven kleur. Een goed cultureel klimaat is een essentiële voorwaarde voor een kosmopolitische stad. Kunst en cultuur hebben vele positieve effecten op de stad. Daarom presenteert GroenLinks Rotterdam nieuwe ideeen die geen extra geld kosten.

Ruimte voor Broedplaatsen in tijdelijk leegstaande panden, ook in het centrum van de stad.

Herinvoering van de 1% regeling waarbij een deel van de kosten voor nieuwe gebouwen wordt teruggegeven aan de stad in de vorm van kunst in de publieke ruimte, te beginnen bij het Stadskantoor.

Kunst en cultuur centraal in de binnenstad door het consolideren, concentreren, presenteren en genereren van het bestaande culturele aanbod.

Mariko Peters , Rik Grashoff (wethouder Cultuur) en Arno Bonte (lijsttrekker) lichten bovenstaande punten en meer toe aanstaande vrijdag 26 februari van 15.45 tot 16.30 bij (de nog net niet geopende broedplaats) Roodkapje op de Meent 119-133, onder het Stadskantoor.

 

 

Dakloos geworden

Ik had leden gebeld en gecanvast. Moest naar campagnecommissievergadering.

Dus heel veel gedaan, en ik sprong op mijn fiets, ik had snel tussendoor wat gegeten.

En toen was ik vlak bij pompenburg en op een trappetje zat een man. Ik stapte af, ik zeg

“gaat het “?

Hij was er door zijn vriendin uitgeknikkerd, had geen onderkomen, geen geld niks.

Ik zeg “er zijn wel opvanghuizen”

Maar hij zei dat ie daar gek zou worden.

Ik zeg “maar je moet wel  voor je zelf zorgen”

Ja dat zou ie wel doen.

Hij zegt “kan ik niet bij jou dan?”

Ik zeg “nou dat gaat me net te ver, want dat is dan toch eng omdat ik je niet ken”

Ja dat snapte ie wel.

Toen zei hij “ik breng je fiets wel even het trappetje op

veel succes”” , ik zei ook “succes”

Maar weet je, ik moet het dan loslaten,

Maar ik heb wel even contact gemaakt met een mens die uitvalt,

ik heb wel even iets gedaan, misschien een deurtje toch geopend,

hoop ik.

 

Oproepje: ik kon niets doen voor hem, niet op dat moment. Ik kan hem niet huisvesten en weet ook zo snel niks.

Wie weet behalve Leger des Heils waar hij naar toe kan?

 

http://www.happynews.nl/2009/12/04/liefde-is-het-cement-van-het-heelal/

 

Wat is vrijheid en wat is leefbaarheid?

Ik heb politiek24 nogal eens op staan. Toen zag ik de poster langskomen in beeld van de PVV. Als je goed nadenkt over de naam ... Partij voor de Vrijheid ... is dat dan alleen de vrijheid van ??? mensen met blond haar? mensen die niet naar de kerk gaan? mensen die veel sjekkies roken? mensen die vooral stoer praten? Maar dan willen ze dus niet eens dat ik op ze stem, dan is het een heel beperkte groep die ze als doelgroep hebben, bovendien een groep die uitsterft, want Nederland wordt steeds slimmer. En gezonder. En Nederland is ook de moppercultuur zat.

En waar staat dan, bedenk ik me dan, leefbaar voor, wat is leefbaar? Als iets leefbaar is, is het dan ook wel leuk, of maar zozo en heb je dan nog steeds een heleboel wensen, zoals schone lucht, en een liefdevolle omgeving, waarin je niet steeds over je schouder achteruit kijkt, omdat je zo bang bent voor medemensen, - waardoor je dus altijd op je hoede leeft.

Is het waar, wat ik denk, dat we de moppercultuur zat zijn? Het kabinet is gevallen, er zijn allerlei speculaties, hoe zal het volgende kabinet in elkaar zitten en zijn samengesteld?

Nou ik hoop oprecht, dat het een kabinet wordt, dat niet een JSF voorstaat, omwille van de prestige. Een kabinet dat werkelijk oog heeft voor mensen, en ook een luisterend oor. Een kabinet dat niet geld naar oorlogen stuurt en naar bewapening, maar een kabinet dat ontwapenend is, een kabinet dat vooruitziet, omdat er in de toekomst geïnvesteerd dient te worden.

 

Zo nu snel weg, blogje wordt via email gestuurd.

1. Zin in GroenLinks 1 - 2010

1. Zin in GroenLinks 1 – 2010

 

René Kerkwijk heeft op zijn weblog al wat over de afgelopen twee dagen van ons in Elspeet geschreven. Paul Vermast was er ook, naast René en Liesbeth uiteraard.

Ik heb veel talent en expertise bij elkaar gezien.

En het meest bijzondere was dat wij daar zaten, vrijdag avond en nacht, allemaal met een pilsje of iets anders en groen bloed in onze aderen, en met de dreiging van het vallende kabinet.

Je kunt je de saamhorigheid voorstellen zaterdagochtend aan het ontbijt …. Heel bijzonder.

 

Elspeet staat vooral bekend om de schaapskudde. De kudde bestaat uit 160 schapen die verzorgd en gehoed worden door het echtpaar Cos en Christien Mouw.
Elspeet, met 4413 inwoners de grootste kern van Nunspeet, ligt ongeveer tien kilometer ten zuiden van Nunspeet. De naam Elspeet wordt, net als die van Nunspeet, een verschillende oorsprong toegeschreven. Sommigen zeggen dat het van ‘oude spit’ komt, doordat Elspeet eerder is ontgonnen dan Nunspeet. Anderen zeggen dat Elspeet verwijst naar de boomsoort els, waarmee het veld vroeger begroeid was

 

Marcel en ik hadden er nog over getwitterd, wat info uitgewisseld. Verwezen naar de site waar we als rechtgeaarde studenten ons forum hebben, bij jullie wel bekend.

Ik had contact gelegd met Emine en we spraken af van uit Rotterdam samen te reizen. Dat ging echt heel soepel, geen oponthoud van treinverkeer, directe overstap en Emine bleek een heel erg prettig reisgezelschap te zijn. We hadden dus voorsprong, want we leerden elkaar al een beetje kennen.

In Nunspeet stond een busje van Mennorode klaar om ons naar het complex te brengen. Op het station stonden drie heren ook al te wachten, en met ons allen werden we naar Elspeet gereden. De tocht was heel gezellig, door de mooie omgeving van Elspeet. Ik zat in het busje naast Emine en we keken elkaar aan, want achter in zat iemand “handen schudden en kennismaken doen we later wel, dat is nu zo onhandig” die het ijs brak op een heel charmante en ontwapende manier. Bijna onafgebroken wist hij, varkensboer Ruben zo bleek later, ons te amuseren en aan het lachen te brengen.

Bij aankomst verzamelde we ons rond een paar tafels in een grote zaal, jassen en tassen her en der, want die zouden we later naar de kamers brengen, vol verwachting en ontzettend gezellig was de sfeer.

“Zin in GroenLinks” lichting 1 (voorheen “Jong en Actief”) 2010 was begonnen.

 

Negen mannen en negen vrouwen plus twee van de leiding vormden de groep. We ontvingen een reader met handige informatie en de opdrachten voor de leergang. Liesbeth had een geweldige manier van ons aan elkaar laten voorstellen. Waarbij we telkens door middel van een vraag een andere formatie vormden, de ene keer door de volgorde in leeftijd (die van 20 tot 67 ging) een andere keer door het aantal jaren dat je al actief bent binnen GroenLinks. Als het ijs al niet gebroken was door ons ritje in de bus, dan was dat nu ook wel gebeurd.

Enkelen kende ik al van Twitter, zo zit u mevrouw van Oranje, dat twitteraars elkaar heus wel in real life ontmoeten, maakt u zich geen zorgen.

Vooral bleek in de loop van de dag, dat er vele goede ideeën zijn en inbreng is van de deelnemers.

Ik ga ze uiteraard hier niet benoemen, want dat zou gewoonweg jammer zijn en dingen prijsgeven. Maar zoals hier boven al aangegeven, moet GroenLinks dat niet laten liggen.

Ik hoorde een paar grandioze sprekers aan, die hun beweegredenen en meningen zo duidelijk wisten te verwoorden en te onderbouwen. Een paar die een geheel verfrissende visie verwoorden. Of weer iemand die met een idee kwam en dar onder de hoede van GroenLinks wil gaan uitwerken.

 

Het eten was voortreffelijk, en het samenzijn zonder meer gezellig. Ik genoot.

En na het avondprogramma gingen we aan de bar nog even napraten. Toen bleek dat er commotie was in de Tweede Kamer. Het was allemaal niet echt goed te volgen, zeker niet in eerste instantie, omdat we niet de alleen beschikking over het grote televisiescherm hadden. Er werd wat getwitterd en twitter gevolgd, dat was ook soms erg hilarisch om de opmerkingen die we nu gezamenlijk konden lezen.

We vernamen dat er auto’s aankamen en dat er twitteraars van GroenLinks voor de ingang van de Tweede Kamer postten met bevroren vingers de tweets doorgevend.

Maar … toen er nog maar steeds niks gebeurde, gingen we toch maar slapen. René, viel ook bij de tv in slaap op zijn kamer, en werd wakker rond een uur of vier.

’s Morgens aan het ontbijt werd de val van het vierde paarse kabinet het gesprek van de dag en van Nederland. Onze saamhorigheid werd nog groter.

En … het was een prachtig leerstuk extra in de leergang. Allerlei informatie kwam op ons af, processen, mogelijkheden, speculaties, procedures passeerden de revue, hoe fysieker en directer kon ik alles meemaken en leren als op deze manier.

Ik zag het als een vingerwijzing, als een cadeautje voor mijn carrière als politicus.

 

Werken bij de Tweede Kamer.

De meeste mensen denken bij de Tweede Kamer aan de 150 Kamerleden. Daarachter gaat echter een organisatie schuil van 1000 mensen; fractiemedewerkers en ambtenaren. Zij zorgen ervoor dat de Tweede Kamer haar werk goed kan doen. Ruim tweederde hiervan is ambtenaar. Deze ambtelijke medewerkers ondersteunen Kamerleden en hun fracties in alle facetten van hun werk als volksvertegenwoordiger. Op een politiek neutrale, adequate en innovatieve manier. Van het voorbereiden van vergaderingen tot beveiliging, huisvesting en informatievoorziening.

 

Het afscheid aan het einde van de middag kwam eigenlijk nog te onverwacht, met ons alleen weer in een busje, het wachten op de trein, op weg naar Utrecht waar we uit elkaar gingen en Emine en ik samen verder.

Ben nu best wel moe, maar vooral met een dosis adrenaline en met een drive om verder te gaan.

 

*

 

 

Festival van de lokale democratie

Dinsdag, februari 16, 2010 - 15:02 Marieke Schep

het "Festival van de lokale democratie" wordt op 1 en 2 maart georganiseerd door Bureau BKB en de Melkweg. Voor GroenLinksers is hier van alles te beleven. Kom ook en steun Femke Halsema, Arno Bonte, David Rietveld, Bastiaan de Jong en Maarten van Poelgeest.

Op maandag is daar:
- de verkiezing van het beste raadslid van Nederland. Daarvoor zijn 3 GroenLinksers genomineerd: Arno Bonte (Rotterdam), David Rietveld (Den Haag) en Bastiaan de Jong (Maastricht). De verkiezing gebeurt m.b.v. applausmeters, het helpt dus erg als daarbij veel GroenLinksers aanwezig zijn.
- Gemeente Gasten met o.a. Femke Halsema van 21.10 uur - 22.05 uur.

Op dinsdag is daar:
- Het Amsterdamse lijsttrekkersdebat met Maarten van Poelgeest,  start 19.00 uur en live te zien op AT5.
- Het nationale fractievoorzittersdebat met Femke Halsema in een live uitzending van Pauw & Witteman, start ongeveer 23.00 uur.

Kijk voor actuele gegevens over het programma en aanvangstijden op http://www.festivallokaledemocratie.nl/

 

Aantal gewelddadige overvallen op geldwagens neemt toe

Aantal gewelddadige overvallen op geldwagens neemt toe

 

Dat was een kop in van EenVandaag.

Telkens als ik zo’n geldauto zie, dan vraag ik me af, wie er in de verleiding komen om zo’n geldwagen te overvallen. Eerlijk gezegd lijkt me zoiets een onbegonnen werkje, ik zou me namelijk kunnen voorstellen dat ze wel erg goed beveiligd zijn, met allerlei codes, voor er een deurtje of koffertje of kluisje open kan gaan.

Op welk moment zou je de overval dan moeten plegen en als het dan al lukt, hoeveel geld kan je incasseren. Zijn alle bankbiljetten niet min of meer geïnventariseerd en te traceren? Is tegenwoordig het niet zo dat de bewuste spullen, beveiliging en koffers en zakken, met GPS uitgerust zijn, zodat je geld te “achtervolgen” is?

En dan ook nog eens gewelddadige – dat schrijf je dus met twee d’s – overvallen ook, en dan vraag ik me af, wanneer wordt de overval gepleegd, op welk tijdstip, rijden die geldwagens dan midden in de nacht?

Kom ik op het issue in Rotterdam van de camera-beveiliging, ja die wordt ingezet om hangjongeren die uit de band springen binnen de perken te houden, of terug in de band te houden, zodat ze misschien niet een oud omaatje in elkaar schoppen, of een winkel binnenvallen, het blijkt en schijnt te gebeuren. Maar ja, misschien is het handig om te filmen als het wel gebeurt, en kan je er ook een mooie video mee maken hoe een geldauto wordt overvallen.

Want wat kan je met zo’n camera meer doen dan de feiten vastleggen? En dan maar hopen dat die ene knul, of oké dit keer is het een meisje die de overval pleegt, met die zwarte jas en die spijkerbroek en dat petje op, met die capuchon erover, dat je die dus kan vinden zonder een half corps in te moeten zetten – duur - en dat je die persoon dan vervolgens kan vastzetten en veroordelen.

Nou wat een beveiliging is dat. Mosterd na de maaltijd, terwijl het hele proces meer kost en minder oplost dan gewoon meer mankracht op straat.

 

 

Dromen

Ik ben geen dromer ondanks dat ik droom,

ik ben geen sloper ondanks dat ik omver wil gooien,

ik ben geen kunstenaar ondanks dat ik hervorm,

ik ben geen spreker ondanks dat ik met woorden speel,

mijn droom heeft met deze dingen allemaal te maken.

Ooit droomde ik dat ik een Volvo 240 kocht.

Ik heb die droom waar gemaakt.

Ik droomde van drie kinderen, die heb ik gekregen.
Nu droom ik van een ideale wereld, en die komt er, al is het ver na mij .....
Behalve dat ik droom, geloof ik, en heb ik hoop en vertrouwen.
Ik droom dat ik gelukkig ben, maak mij niet wakker, ondanks dat ik niet slaap.

Zonnige groet, namasté, Sonja

 

Varkensvlees, testosteron en viagra

Varkensvlees, testosteron en viagra - ervaring van de Argentijnse president Cristina Fernandez

Even kort wil ik reageren op een berichtje in de Pers.nl. Het gaat over varkensvlees en dat dat beter zou zijn dan een viagrapil. Hier worden twee dingen mee aangeraakt, namelijk dat de mannelijke bevolking een viagrapil nodig zou hebben, dus ….
En ook dat er meer varkensvlees moet worden gegeten, lees maar http://www.depers.nl/opmerkelijk/420138/Varkensvlees-beter-dan-Viagra.html
Er staat echt letterlijk dat de regering varkensvlees wil aanprijzen. Oké, dat runderbiefstuk duurder is en de prijzen daarvoor de pan uitrijzen staat aan de andere kant, maar terugdringen van het eten van vlees zou ook een optie kunnen zijn.
Maar daar wordt niet voor gekozen. En dat is hier in Nederland natuurlijk al niet veel anders. Ik hoop alleen dat hier de mannen niet in grote getale een viagrapil nodig hebben. Misschien is vlees eten wel funest voor je libido en prestaties, want wanneer je je verdiept in de samenstellingen van vlees en hormonen die er vaak in zitten, dan kan ik me voorstellen dat mannen vrouwelijker worden.
Dan lijkt me dit een betere optie: (bron: http://mens-en-gezondheid.infonu.nl/seksualiteit/32271-sporten-voor-een-beter-libido.html )
Bij het sporten komen ook hormonen vrij die ervoor zorgen dat het libido toeneemt. Door flink te sporten komt er in het lichaam adrenaline vrij wat de waarnemingen van je zintuigen verhoogt. Ook komt er endorfine vrij, waardoor men beter kan ontspannen. Bij mannen neemt de testosteronproductie toe wanneer zij flink sporten, na een workout van een uur zal de testosteronspiegel bij de man zijn toegenomen. Een hogere testosteronspiegel draagt bij aan een groter verlangen naar seks.

Goedemorgen groet

Goede morgen, zonder zorgen. Vandaag ga ik weer bergen verzetten, maar ook bergen beklimmen, de lucht blauw verven en de aarde groen. Je hart verf ik rood en je blik roze!

Ik pluk de dag, want er zijn er genoeg en ik pluk hem ook voor jou.

Dus ik wens je een heerlijke zonnige dag, met lieve mensen om je heen, die ook tegen je zeggen: “Ik hou van jou, zoals jij is er geen een”!

 

Namasté, Sonja

 

Beeld Bep van Klaveren warm ingepakt - GroenLinks wil offensief voor isolatie huurwoningen

Beeld Bep van Klaveren warm ingepakt - GroenLinks wil offensief voor isolatie huurwoningen

 

Onder het motto 'laat huurders niet in de kou staan' heeft GroenLinks vandaag in 50 gemeenten actie gevoerd voor betere woningisolatie. Ook in Kralingen-Crooswijk op de Goudse Rijweg is het standbeeld van Bep van Klaveren geïsoleerd met lekker warme kleren. Het standbeeld staat symbool voor alle huurders van Kralingen-Crooswijk die door ontbrekende of slechte isolatie in de kou staan. Een betere isolatie spaart de huurder geld uit, is goed voor het milieu en levert ook nog eens groene banen op. Gemeentes kunnen hierover bindende afspraken maken met woningcorporaties. GroenLinks wil dat Kralingen-Crooswijk zorgt dat volgend jaar een overgroot deel van de huurwoningen goed geïsoleerd wordt.

In veel huurwoningen ontbreekt dubbel glas, een HR-ketel, goede dak-, vloer- en muurisolatie. 'Een gemiddelde huurder betaalt per jaar ruim 1500 aan energiekosten. Met een goede isolatie kan dat bedrag met ruim 300 worden teruggebracht', rekent GroenLinks-raadslid Rik Grashof voor. 'Helaas lopen de meeste corporaties nog niet warm om de isolatie te verbeteren, terwijl veel huurders klagen over tocht, vocht en een hoge energierekening.'

Groen Werkt
Isoleren is niet alleen positief voor de portemonnee van de huurder. Het isoleren van gebouwen zorgt voor een fors aantal nieuwe banen. Volgens berekeningen van de FNV kan isolatie 8000 banen opleveren. Daarnaast is isoleren ook een effectieve maatregel om energie te besparen, en daarmee het klimaatprobleem aan te pakken. 
Gemeenten kunnen in het klimaatbeleid een sterke rol spelen. Nu landelijk en internationaal klimaatmaatregelen moeizaam van de grond komen is dit extra belangrijk.

10% per jaar isoleren
GroenLinks wil dat de gemeente met alle Rotterdamse woningcorporaties bindende afspraken maakt over een isolatieprogramma. Per jaar moet 10% van de woningvoorraad goed geïsoleerd worden, te beginnen bij de goedkoopste woningen.
GroenLinks pleit er bovendien in de Tweede Kamer voor dat het voor huurders mogelijk wordt om zelf woningisolatie bij een corporatie af te dwingen. Nu is dat nog niet mogelijk.

 

 

GroenLinks kleedt standbeelden aan

Rotterdam, 15 januari 2010

Rotterdamse standbeelden worden zondag 17 januari warm aangekleed. Zo krijgt het beeld van Erasmus een dikke sjaal, evenals de beelden van Fanny Blankers Koen en Beppie van Klaveren. GroenLinks wil met de actie aandacht vragen voor de stijgende energiekosten en de slechte isolatie van veel huurwoningen.

In Rotterdam worden tenminste tien standbeelden aangekleed. ,,Met de actie willen we aandacht vragen voor de slecht geïsoleerde huizen in de stad. Als corporaties niet snel aan de slag gaan met het verbeteren van de woningen in Rotterdam, betalen mensen over tien jaar meer aan hun energierekening dan aan huur en zitten zij letterlijk in de kou”, zegt raadslid Arno Bonte. De partij komt komende week met een voorstel om de energiekosten te verlagen en tegelijk de uitstoot van broeikasgassen te verlagen en isolatie te stimuleren.

GroenLinks wil dat de woningbouwcorporaties in de komende jaren fors gaan investeren in isolatieprogramma’s en in het plaatsen van bijvoorbeeld zonnecellen en warmtepompen. ,,De olievoorraden raken langzaam uitgeput. Dat betekent dat de prijs voor energie onherroepelijk omhoog gaat, daarover zijn alle energiedeskundigen het eens. Als we niets doen aan energiebesparing, lopen de kosten voor huishoudens enorm uit de klauwen en ontstaat een nieuwe sociale kloof,tussen mensen die energie kunnen betalen en mensen die de was weer met de hand gaan doen. De energiecrisis gaat over armoede en sociaal beleid, niet alleen over klimaatverandering. Corporaties zijn het aan hun stand verplicht om de woonlasten van hun huurders niet uit de pan te laten stijgen. Actie is hard nodig.”

------------------------------------------------------------------------------

Noot voor de redactie: U bent van harte welkom bij het aankleden van het Erasmusbeeld bij de Laurenskerk. Lijsttrekker Arno Bonte zal daar een woord spreken.

 

Politiek volgen en aangedaan door het bericht over de aardbeving in Haïti - deel 2

Politiek volgen en aangedaan door het bericht over de aardbeving in Haïti – deel 2

 

En dan is er de commissie Davids en het hele politiek spektakel er omheen. Al twitterende en bekritiserende hebben we het gevolgd, de mensen die zich daar voor interesseren. Want niet iedereen is geïnteresseerd, dat snap je wel.

Toch is er geen keuze te maken in wat er belangrijker is om aandacht aan te schenken. Omdat de politiek in Nederland niet stil mag blijven staan, wel in aandacht aan de ramp in Haïti, maar niet in werkelijkheid als het er om gaat, of het rapport van de commissie Davids met argusogen bekeken en besproken dient te worden.

Tenslotte is er zoals dat heet geen volkenrechtelijk mandaat gegeven, bovendien wordt de rol van onze Minister President als leidinggevende in het geheel betwijfeld.

De informatie naar de tweede kamer liet ook te wensen over, en zo waren er nog een paar conclusies.

Ik ben zo verbijsterd, dat ik als gevoelig mensenmens en heen en weer geslingerd tussen de ramp die Haïti overkomt en de gebeurtenissen omtrent het rapport over een vreselijke oorlog, dat een geheel ander land trof, tot laat in de nacht het debat ben blijven volgen. Verdrietig omdat ik met mede Nederlanders het becommentarieerd heb, en ondertussen wist dat ik in mijn veilige warme bed kon kruipen wanneer ik dat verkoos, in de wetenschap dat er mensen op deze aardbol zijn, die deze keuze niet eens hoeven te maken alleen al op grond van het feit, dat zij beide keuzes niet hebben.

In mijn keuze over micro en macro heb ik voor mijzelf besloten dat ik mij op lokaal gebied zal inzetten voor de mensheid, voor de mensen dicht om mij heen, de mensen die net als ik een piepklein radertje vormen in het grote geheel dat het universum heet en waar Gods wegen ondoorgrondelijk zijn.

Ik ben geen internationaal hulpverlener, domweg omdat ik daar niet voor gestudeerd heb. En ik heb geen grote bedragen liggen om te doneren. Maar ik heb mij zelf en ik zal mij zelf geven in alles wat ik doe en kan bewerkstelligen.

 

Namasté, Sonja

Rotterdam, Kralingen-Crooswijk

*

 

Politiek volgen en aangedaan door het bericht over de aardbeving in Haïti - deel 1

Politiek volgen en aangedaan door het bericht over de aardbeving in Haïti – deel 1

Ik vernam van de aardbeving in Haïti, terwijl ik druk bezig ben met de campagne voor de gemeenteraadsverkiezingen op 3 maart aanstaande, en terwijl ik op de voet probeer te volgen wat er allemaal gaande is in de Tweede Kamer over en naar aanleiding van het rapport van de Commissie Davids.

De aardbeving in Haïti was een aardbeving met een kracht van 7 op de schaal van Richter, die plaatsvond op dinsdag 12 januari 2010 om 16:53:09 uur lokale tijd.

Er wordt gevreesd voor tienduizenden doden door de ramp. Er zijn vele berichten nu over  de aardbeving en ik lees ze met grote verbijstering, omdat het een steeds weerkerend gebeuren is voor de eilandbewoners. Grote aantallen gebouwen zijn ingestort, ziekenhuizen, scholen, gevangenissen, het parlementsgebouw, het presidentieel paleis en bovenal de vele krottenwijken, van de mensen wiens woningen toch al niet zo deugdelijk waren. Als ze al niet onder het puin terecht zijn gekomen, dan hebben ze nu geen woning.

Er zijn Nederlandse hulporganisaties naar Haïti, en er zijn Nederlanders omgekomen begreep ik.

Het is allemaal zo’n contradictie, als ik me dan weer verdiep in de politiek.

 

Haïti is door Columbus ontdekt in 1492, ik krijg dan beelden van avontuurlijke reizen, en lange boottochten.

Natuurlijk ging ik het even opzoeken voor wat achtergrond informatie en ik lees op wikipedia over de bevolking:

Oorspronkelijk werd het land bevolkt door indianen. De huidige bevolking van Haïti stamt grotendeels af van de Afrikanen die als slaven naar het land werden gebracht en spreekt Kreyòl, een op Frans gebaseerde taal. Daarnaast is er een kleine Franstalige groep van halfbloeden oftewel mulatten, nakomelingen van meestal een Franse vader en zwarte moeder, die de belangrijkste posities in het land innemen en aldus de elite vormen. Van oudsher zijn er veel spanningen en geweld tussen de mulatten en de zwarte meerderheid van de bevolking. Omdat het merendeel van de bevolking oorspronkelijk uit Afrika stamt, draagt het land nog steeds een Afrikaans karakter. Haïti heeft een bevolking van negen miljoen personen, die snel groeit. Er is veel kindersterfte en analfabetisme. Veel mensen verlaten het platteland en gaan in de steden wonen. Als gevolg van de armoede en de onrustige situatie waarin het land verkeert, is de emigratie vanuit Haïti, vooral naar de VS en de Dominicaanse republiek, de laatste decennia belangrijk toegenomen. 

Haïti is het armste land op het westelijk halfrond en een van de armste landen op aarde. Door decennia van geweld en onrust kent het land nauwelijks enige economische ontwikkeling. De kloof tussen arm en rijk is enorm. Er werken tenminste vierhonderdduizend kinderen als slaven; zij worden Restaveks genoemd. Er heerst een zeer hoge werkloosheid. Het merendeel van de bevolking is werkzaam in de landbouw, er is maar weinig industrie. Door massale ontbossing en niet-duurzame landbouwmethoden worden grote delen van het platteland bedreigd door erosie en verwoestijning. De eigen landbouwproductie neemt af en wordt verdrongen door goedkopere import. De infrastructuur van het land is zeer slecht. De VS is veruit de belangrijkste handelspartner. Haïti is sterk afhankelijk van leningen en giften vanuit het buitenland en leeft hoofdzakelijk van wat geëmigreerde Haïtianen naar hun vaderland terugsturen. Het land heeft veel buitenlandse schulden. Het eens bloeiende toerisme is door de onrust in het land bijna niet meer aanwezig.

In augustus en september 2008 werd Haïti getroffen door drie cyclonen, met grote overstromingen en navolgende humanitaire crisis tot gevolg. (Bron: wikipedia).

*

 

Het verhaal van de vos uit De Kleine Prins van Antoine de Saint-Exupery (overgenomen)

Het verhaal van de vos, uit De Kleine Prins van Antoine de Saint-Exupery

 

En toen verscheen de vos.
- Goede morgen, zei de vos.
- Goede morgen, zei de kleine prins beleefd, en hij draaide zich om maar zag niets.
- Hier ben ik, onder de appelboom, zei de stem.
- Wie ben je? vroeg 't prinsje. Je bent beeldig.
- Ik ben een vos, zei de vos.
- Kom met me spelen, stelde het prinsje voor, ik ben zo verdrietig.........
- Ik kan niet met je spelen, zei de vos. Ik ben niet tam.
- O, pardon, zei de kleine prins.
Maar bij nader inzien vroeg hij:
- Wat is dat "tam"?
- Jij komt niet uit deze buurt, zei de vos, wat zoek je hier?
- Ik zoek de mensen, zei 't prinsje. Wat betekent "tam"?
- De mensen, zei de vos, hebben geweren en ze jagen. Dat is erg lastig! Ze houden ook kippen. Dat is hun enige nut. Zoek je kippen?
- Nee, zei het prinsje. Ik zoek vrienden. Wat betekent "tam"?
- Dat is maar al te zeer een vergeten woord, zei de vos. 't Betekent "verbonden".
- Verbonden?....
- Ja zeker, zei de vos. Jij bent voor mij maar een klein jongetje als alle andere kleine jongetjes. En ik heb je niet nodig. Ik ben voor jou een vos als alle andere vossen. Maar als je me tam maakt, dan zullen we elkaar nodig hebben. Dan ben je voor mij enig op de wereld en ben ik voor jou enig op de wereld.......
- Ik begin 't te begrijpen, zei de kleine prins. Er is een bloem ... die mij geloof ik tam heeft gemaakt......
- Dat is best mogelijk, zei de vos. Men ziet van alles op de aarde.....
- O, maar dit is niet op de aarde.
De vos keek erg nieuwsgierig:
- Op een andere planeet?
- Ja.
- Zijn daar ook jagers, op die planeet?
- Nee.
- Dat is geweldig! En kippen?
- Nee.
- Niets is volmaakt, zuchtte de vos.
Maar de vos ging door met zijn uitleg.
- Mijn leven is eentonig. Ik jaag kippen en de mensen jagen mij. Alle kippen lijken op elkaar en alle mensen lijken op elkaar. Dus verveel ik me wel een beetje. Maar als jij me tam maakt, dan wordt m'n leven vol zon. Dan ken ik voetstappen die van alle andere verschillen. Voor andere voetstappen kruip ik weg onder de grond, maar jouw stap zal me juist uit m'n hol roepen, als muziek. En kijk eens! Zie je daar de korenvelden? Nu eet ik geen brood. Ik heb niets aan koren en korenvelden zeggen me niets - dat is heel verdrietig. Maar jij hebt goudkleurig haar. Dan zal het heerlijk zijn als je me tam gemaakt hebt. Door 't goudkleurige koren zal ik aan jou moeten denken. En ik zal 't geluid van de wind in 't koren mooi vinden........
De vos werd stil en keek het prinsje lang aan:
- Alsjeblieft....wil je me tam maken? zei hij.
- Ja, dat wil ik wel, antwoordde de kleine prins, maar veel tijd heb ik niet. Ik moet vrienden ontdekken en allerlei dingen leren kennen.
- Alleen de dingen die je tam maakt, leer je kennen, zei de vos. De mensen hebben geen tijd meer iets te leren kennen. Ze kopen dingen klaar in winkels. Maar doordat er geen winkels zijn, die vrienden verkopen, hebben de mensen geen vrienden meer. Als je een vriend wilt, maak mij dan tam!
- Wat moet ik dan doen? zei het prinsje.
- Je moet veel geduld hebben, antwoordde de vos. Kijk, je gaat eerst een eindje van me af in 't gras zitten. Ik bekijk je eens tersluiks en jij zegt niets. Woorden geven maar misverstand. Maar je kunt iedere dag een beetje dichterbij komen zitten.....
De volgende dag kwam het prinsje terug.
- Je had beter op dezelfde tijd kunnen komen, zei de vos. Als je b.v. om vier uur 's middags komt, begin ik om drie uur al gelukkig te worden. Hoe later 't wordt, des te gelukkiger voel ik me. En om vier uur wordt ik al onrustig; zo zal ik de waarde van 't geluk leren kennen! Maar als je op een willekeurige tijd komt, dan weet ik nooit hoe laat ik mijn hart klaar moet maken.........Riten moeten er zijn.
- Wat is een "rite"? vroeg de kleine prins.
- Dat is ook een vergeten begrip, zei de vos. 'n Rite maakt dat de ene dag verschilt van alle andere dagen, 't ene uur van alle andere uren. Mijn jagers hebben b.v. een rite. Op donderdag dansen zij met de meisjes uit het dorp. Donderdag is een heerlijke dag! Dan kan ik wandelen tot aan de wijnbergen. Als de jagers op willekeurige dagen dansten, zouden alle dagen gelijk zijn en ik zou nooit vrij hebben.
Zo maakte de kleine prins de vos tam, en 't uur van vertrek naderde.
- Ach, zei de vos.....ik zal huilen.
- 't Is je eigen schuld, zei de kleine prins; ik wenste je niets kwaads toe maar jij wilde dat ik je tam zou maken.
- Jazeker, zei de vos.
- En nu moet je huilen, zei de kleine prins.
- Ja zeker, zei de vos.
- Dus daar win je niets bij!
_ Ik win er wel bij, zei de vos, wegens de kleur van het korenveld.
En hij vervolgde:
- Ga nog maar eens naar de rozen. Dan zul je begrijpen dat jouw roos enig is op de wereld. Kom me dan gedag zeggen, dan zal ik je een geheim meegeven.
De kleine prins ging weer naar de rozen kijken:
- Jullie lijken helemaal niet op mijn roos, jullie zijn nog niets, zei hij. Niemand heeft jullie tam gemaakt en jullie hebben ook niemand tam gemaakt. Jullie zijn net zoals mijn vos was.
Hij was maar een vos als alle andere vossen. Maar ik heb er een vriend van gemaakt en nu is hij enig op de wereld.
En de rozen werden erg verlegen.
- Je bent wel mooi, maar je bent leeg, zei hij nog.
Niemand kan voor je sterven.
Natuurlijk zou een willekeurige voorbijganger geen verschil zien tussen mijn eigen roos en jullie. Maar toch is zij, zij alleen, veel belangrijker dan jullie allen, omdat ik haar water heb gegeven en haar onder een stolp heb gezet; omdat ik haar heb beschut met een kamerscherm en de rupsen voor haar heb gedood (behalve 'n enkele hier en daar, voor de vlinders); omdat ik haar klachten en haar gesnoef en zelfs haar zwijgen heb aangehoord; omdat ze mijn roos is.
En hij ging terug naar de vos:
- Vaarwel, zei hij.....
- Vaarwel, zei de vos. Dit is mijn geheim, 't is heel eenvoudig: alleen met 't hart kun je goed zien. 't Wezenlijke is voor de ogen onzichtbaar.
- Voor de ogen is 't wezenlijke onzichtbaar, herhaalde de kleine prins, om 't goed te onthouden.
- Alle tijd die je aan je roos besteed hebt, maakt je roos juist zo belangrijk.
- De tijd die ik aan mijn roos besteed heb......zei de kleine prins, om 't goed te onthouden.
- Dat is een waarheid, die de mensen vergeten hebben, zei de vos. Maar die moet jij niet vergeten. Je blijft altijd verantwoordelijk voor wat je tam hebt gemaakt. Je bent verantwoordelijk voor je roos........
- Ik ben verantwoordelijk voor mijn roos, zei de kleine prins om 't goed te onthouden.



De inleiding van het boek:
Aan Leon Werth
Hopenlijk zullen de kinderen mij vergeven, dat ik dit boek aan een groot mens heb opgedragen. Ik heb er een goede reden voor: dit grote mens is de beste vriend, die ik heb op de wereld. En dan is er nog een reden: dit grote mens kan alles begrijpen, ook kinderboeken. En een derde reden: dit grote mens woont in Frankrijk, waar hij honger en kou lijdt. Hij heeft echt troost nodig. En als dat nog geen redenen genoeg zijn, dan wil ik dit wel opdragen aan het kind dat dit grote mens vroeger geweest is. Alle grote mensen zijn eerst kinderen geweest (maar alleen een heel enkele herinnert 't zich). Ik verbeter dus mijn opdracht:
AAN LEON WERTH
toen hij nog een klein jongetje was.