Hoofdstuk DRIE

Ondanks deze gruwelijke en sadistische praktijken van de graaf werd het kasteel geëxploiteerd als restaurant en zalenaccommodatie. Regelmatig werden er dus grote feesten gehouden en van heinde en verre kwamen de gasten, enerzijds uit nieuwsgierigheid en anderzijds omdat zij wel eens iets spannends en engs wilden meemaken. Maar tot nu toe was er nog steeds niet veel gebeurd, wel hoorde ze kettingen rammelen uit diepe spelonken in het kasteel, en de ondergrondse rivier kon je horen bruisen en stromen alsof er een kokende waterval onder doorliep. Soms rond middernacht hoorden de gasten een oorverdovend rochelend geluid en een vreselijk hard griezelig lachen. Vaker nog hoorden de gasten het keiharde grommen en brullen van een onbekend monster, niemand had het ooit gezien, alleen de geluiden hadden de meeste mensen wel gehoord. Hoewel de kinderen nog nooit ook maar iets hadden gehoord.
Er is een bruidspaar geweest dat na de ceremonie er stilletjes naar boven in het kasteel was geglipt. Ze wilden de meute even ontwijken en wat tijd voor zichzelf hebben.
Na een half uur gingen een aantal mensen op zoek naar het paar. Ze werden in shock teruggevonden, met haar dat spontaan grijs geworden was van angst.
Deze mensen hebben nooit meer een zinnig woord kunnen uitbrengen. Bij het zien van het kasteel, gingen ze heel hard krijsen en gillen. Tot de dag van vandaag weet niemand wat er is gebeurd.