Deel 1 Vrijheid

Deel 1 Vrijheid

Vrijheid is een woord dat we de laatste tijd erg veel horen, en dan in een context die mijns inziens niet eens veel vrijheid over laat, en als dat al wel zo is, dan alleen nog voor een bepaalde groep mensen die slaafs en volgzaam achter iemand aan lopen, omdat die zogenaamd zegt wat het grote publiek als vrijheid denkt te bedoelen. In dat geval hoor ik niet tot het grote publiek. En in wezen gaat het dan alleen maar om een heleboel beperkingen, want vrijheid is een keuze van een individu en kan never nooit opgelegd worden door een bekrompen en bange geest.

Vrijheid is er op vele vlakken mogelijk. Ik raadpleeg in alle vrijheid erg graag de wikipedia, er van uit gaande dat daar tamelijk objectieve teksten aangemaakt zijn.
Zo wordt me bevestigd dat vrijheid er is op sociaal-politiek vlak, dit wordt dan bestudeerd in de sociologie. Er is ook vrijheid als in vrije wil, dat is dan filosofisch benaderd (en zou een stokpaardje van mij kunnen worden genoemd). Verder is er staatkundige vrijheid, dit vind ik dan weer een discutabel onderwerp, zelfs hier in Nederland. Er bestaat ook een plaats in Zuid-Afrika die Vrijheid heet, waarom verbaast me dat niet?
En als laatste noemt wikipedia een soort zeilboot die Vrijheid heet. Dat is voor de wat beter gesitueerde vrije mens. Waar bij vrijheid dus gekocht kan worden.

Om dan meteen maar even in te gaan op wat ik in de eerste alinea aanroerde, moet mij van het hart, dat ik geluiden hoor die me op zijn zachtst doen glimlachen, uitspraken waar ik van moet lachen, want veel wordt er eigenlijk niet gezegd …. Ik hoor uitingen van angst, dat dan weer wel. En angst is een slechte raadgever. Angst beperkt en geeft je daardoor dus in wezen minder vrijheid.
Ik heb altijd begrepen dat de Nederlander een groot hart heeft, er was altijd sprake van vrijgevigheid om bij acties om geld in te zamelen, en dan denk ik aan een actie van lang geleden, door Mies Bouman, of korter geleden, acties als de actie om geld in te zamelen (135 miljoen toegewezen aan Tsunami-gebied) voor het Tsunami gebied dat in 2007 zo getroffen is door de overstroming.
Als we dan dus anderen dan wij zelf zijn een warm hart toedragen, hoe kan het dan dat we ze niet ook in eigen land accepteren zoals ze zijn?

Namasté, Sonja

Mies Bouman: Gedurende een 23 uur durende radio- en televisie-uitzending werd 16,4 miljoen gulden (7,5 miljoen euro) ingezameld, een bedrag dat later opliep tot ruim 50 miljoen (23 miljoen euro). Dit waren voor die reclameloze tijd spectaculair hoge bedragen.