Ik ben in de rijke omstandigheid dat er Het Kleine Geluksbrengertje in mijn leven is gekomen.
Zij is mijn kleinkind, zij spiegelt mij, zij zegt alles, zij leert mij alles wat ik niet van anderen wil leren uit halsstarrigheid.
Dus nu nog heb ik de kans gekregen opnieuw mijn ogen en mijn ziel te openen.
Vandaag was ik weer bij haar, ze is drie jaar.
Ik zei: schatje, oma gaat weer naar huis.
Ja, zei ze, je gaat weer verder met je boek schrijven, hè.
Als er iemand mij begrijpt :-) dan is zij het wel.
Namasté, Sonja
Geen opmerkingen:
Een reactie posten